ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΛΗΘΗ

Ἡ Τρέλλα καραδοκεῖ∙ θὰ χτυπήσει πολλούς!

Ὄχι τοὺς εὐαίσθητους∙ αὐτοὶ ὑποφέρουν γιὰ τὸ τίποτα,

τοὺς ἀνυποψίαστους θὰ χτυπήσει, κι εἶναι πολλοί…

Μὲ τακτικὴ αἰφνιδιασμοῦ θὰ ἐφορμήσει

καὶ ὕπουλα θὰ εἰσχωρήσει στὸ ἐσωτερικό μας…

Καθὼς οἱ Φρουροὶ τάβλι θὰ παίζουν

στὴν Κεντρικὴ Πύλη τῆς Θήβας∙

τὴν ἀγωνία τους διασκεδάζοντας

μὲ τὸν κρότο τῶν ζαριῶν.

Καὶ πιὸ μέσα, οἱ Ἐγκέφαλοι, οἱ ἈρχΗγέτες,

Φρουροὶ τῆς Ὑψηλῆς Πύλης, σκάκι θὰ παίζουν∙

πάνω στὰ μαυρόλευκα τετράγωνα τῆς ζατρικιέρας

μὲ ἀόρατο χέρι πεσσοὺς μετακινῶντας…

Καὶ νὰ ποὺ ἡ Βασίλισσα τῆς Μνήμης

ἀρχίζει ξανὰ νὰ ἐρωτοτροπεῖ αὐτάρεσκα

μὲ τῆς Λήθης τὰ μαῦρα - ἀντίπαλα πιόνια…

Ὦ, Θεοί, αὐτὰ θὰ τὴν παγιδέψουν

καὶ γι’ ἄλλη μιὰ φορά, χαιρέκακα

στὸ Σκότος θὰ τὴν αἰχμαλωτίσουν…

Μά, ὅταν τὸ Παιγνίδι θὰ κοντεύει στὸ Τέλος του,

κι ὁ Βασιλιὰς τῶν Λευκῶν, ἀκάλυπτος,

ἀπειλημένος, θανάσιμα προδομένος,

θὰ ἑτοιμάζεται νὰ παραδοθεῖ...

Τότε, μιὰ ἄλλη Ἱερὴ Τρέλλα, 
ὁρμητικὰ θὰ εἰσβάλλει

κι ὁ Βασιλιάς, τοῦ Παιγνιδιοῦ ὁ Νοῦς,

ἁπλὰ θὰ πηδήσει ἔξω ἀπὸ τὴν Σκακιέρα!